Υποκρινόμενα τα αντισυστημικά, παρότι γνήσια προϊόντα του συστήματος, γοητεύουν πλέον μεγάλα τμήματα των μαζών, που εκτοπίζονται στο περιθώριο της φτώχειας και της ανασφάλειας, καταντώντας ευάλωτα σε μισαλλόδοξα κηρύγματα. Ο Παντελής Μπουκάλας στην Καθημερινή για την άνοδο των μεταφασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη.
Η υφέρπουσα εδώ και μιάμιση δεκαετία οικονομική και κοινωνική κρίση, ο αντισυστημισμός προς τις νεοφιλελεύθερες ή και απλώς κοινωνικοπολιτκά φιλελεύθερες μα συνάμα προνομιούχες ελίτ, τα ταυτοτικά ζητήματα σε σχέση με την πολυπολιτισμικότητα και ως προς τα όρια της αφομοίωσης των «ξένων»; Συζήτηση στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο», στο πρώτο πρόγραμμα, με καλεσμένο τον Νίκο Μαραντζίδη, Καθ. Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Οι δικηγόροι πρέπει να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ιστορίας και να πρωτοστατήσουμε στην υπεράσπιση της μνήμης και της δημοκρατίας. Ο Θανάσης Καμπαγιάννης στην ΕφΣυν για τον ναζιστικό χαιρετισμό του Πλεύρη.
Το "δεν είδα, δεν άκουσα" για τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, το έχει πληρώσει ακριβά η ελληνική κοινωνία. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος. Ο Μάνος Χωριανόπουλος στο news24/7 για τον ναζιστικό χαιρετισμό στην αίθουσα του δικαστηρίου από τον Πλεύρη και την απουσία αντίδρασης από την Έδρα.
Αντίθετα από τον Dr. Strangelove στην ταινία του Κιούμπρικ, που προσπαθεί απεγνωσμένα να καταπιέσει τα εγγενή ναζιστικά αντανακλαστικά του και επιχειρεί διαρκώς να εμποδίσει το ίδιο του το χέρι να υψωθεί σε ναζιστικό χαιρετισμό, ο Πλεύρης πατήρ δεν έχει καμιά διάθεση να υπακούσει σε τύπους και προσχήματα. Ο Δημήτρης Πολιτάκης στη LiFO για τον ναζιστικό χαιρετισμό Πλεύρη στην δίκη της Χρυσής Αυγής.
Η εδραίωσή τους στο κομματικό σύστημα, η κατάκτηση υψηλών εκλογικών ποσοστών, η πολυσυλλεκτική τους δυναμική, το γεγονός δηλαδή ότι οι ψηφοφόροι τους προέρχονται από ένα ευρύ πολιτικό/ιδεολογικό φάσμα, μετατρέπει τους άλλοτε παρίες της κομματικής σκηνής σε δρώντες που αξιώνουν να επηρεάσουν κεντρικά τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Η Βασιλική Γεωργιάδου στο LiFO για την άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη.
«Θα αναμορφώσουμε τον ποινικό κώδικα, με αυστηρότερες ποινές για βίαια εγκλήματα και εγκλήματα σεξουαλικής φύσεως», είπε ο Κρίστερσον. Θα επιμηκυνθούν επίσης οι ποινές για τα μέλη εγκληματικών συμμοριών και θα καθιερωθεί πρόγραμμα προστατευόμενων μαρτύρων. Ως προς τη μετανάστευση, η νέα κυβέρνηση σκοπεύει να καταστήσει πιο δύσκολη την πρόσβαση των νέων μεταναστών στα επιδόματα και να δώσει τη δυνατότητα σε καταδίκους ξένης υπηκοότητας να εκτίουν τις ποινές τους στο εξωτερικό. Στην Καθημερινή για την ακροδεξιά κυβέρνηση της Σουηδίας.
Πάνω απ' όλους όμως είναι το παιδί. Σωστότερα, τα παιδιά. Η 12χρονη και τα αδέρφια της πρέπει πάση θυσία να βοηθηθούν έτσι ώστε να επουλώσουν σε βάθος χρόνου τα τραύματά τους και να εξασφαλίσουν μία καλύτερη ζωή. Και αυτό δεν θα γίνει αν το θύμα οδηγείται στο να ανασύρει συνεχώς από τη μνήμη του όλα τα βίαια περιστατικά που το στοιχειώνουν.
Ο Νίκος Γιαννόπουλος στο news24/7 για τους λάθος χειρισμούς και την αντιμετώπιση που έχει λάβει η 12χρονη επιβιώσασα βιασμού από το Κράτος και τα ΜΜΕ.
Και φυσικά, η υπόθεση ομαδικού βιασμού της 19χρονης ναι μεν αφορά το –κατά τα δημοσιογραφικά κλισέ- «αμαρτωλό» Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας, όμως, οι σεξιστικές επιθέσεις, τα περιστατικά σεξουαλικής βίας ή παρενόχλησης, οι ξυλοδαρμοί και η ακραία βία εναντίον γυναικών σε κάθε ευκαιρία, δεν φαίνεται να αφορούν αποκλειστικά τους άνδρες του συγκεκριμένου αστυνομικού Τμήματος, αλλά να χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά, τις πρακτικές και τη… «φιλοσοφία» περί επιβολής του Νόμου ενός αξιοσημείωτου κομματιού της Ελληνικής Αστυνομίας. Η Χριστίνα Γαλανοπούλου στη LiFO για περιστατικά έμφυλης βίας από αστυνομικούς με αφορμή τον βιασμό της 19χρονης κοπέλας στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας.
Και όλα αυτά, ενώ εκατοντάδες μετανάστες χάνονται στα νερά του Αιγαίου και εικόνες φρίκης με πνιγμένα γυναικόπαιδα κάνουν το γύρο του κόσμου – ενός ευσυγκίνητου, αλλά στο βάθος αδιάφορου κόσμου. Η Νατάσα Ρουγγέρη για την αντιμετώπιση του προσφυγικού από την Ευρώπη.
Δηλαδή, στη Μεσόγειο ένα αναγνωρισμένο δικαίωμα στην ανθρωπιστική προστασία έχει ως προϋπόθεση τον κίνδυνο πνιγμού. Ο Παναγιώτης Σωτήρης στο in.gr για το προσφυγικό και τα σύνορα της Ευρώπης.
Δεν έχει η χώρα ανάγκη από «ελληνίδες Μελόνι» και από έλληνες Σαλβίνι». Πληρώσαμε με αίμα τον φασισμό στη χώρα. Ας το καταλάβουμε όλοι, για να μην κλαίμε πάνω από τις κάλπες, όπως κάναμε από το 2012 με τη Χρυσή Αυγή. Ο Βασίλης Κανέλλης στο in.gr.
Δεν έχω ιδέα πώς αντέχεται αυτό που έχει χρειαστεί να αντέξει η Μάγδα Φύσσα. Ξέρω ότι νιώθω απέραντο θαυμασμό για το ότι αντέχει με αυτόν τον τρόπο, με αυτό το ήθος.
Ο Κωνσταντίνος Πούλης στο ThePressProject.
Η σπουδαία Χάνα Άρεντ στις Απαρχές του Ολοκληρωτισμού ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάστηκε το έδαφος για τη φρίκη του ναζισμού. Βασικό στοιχείο της διολίσθησης στη βαρβαρότητα, υπήρξε η προπολεμική απαξίωση των ζωών και των δικαιωμάτων ορισμένων κοινωνικών ομάδων: των προσφύγων, των Εβραίων, των μειονοτήτων. Το συμπέρασμα ήταν ότι αν κάποιες ζωές δεν έχουν την ίδια σημασία με όλες τις άλλες, αργά ή γρήγορα οδηγούμαστε στην απαξίωση όλων των ζωών, στην κατάλυση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Η εξαίρεση των δικαιωμάτων εντέλει αλλοιώνει τον ίδιο τον κανόνα του Δικαίου. Ο Γιάννης Αλμπάνης στo news24/7 για τα ναυάγια σε Λέσβο και Κύθηρα.
Η αντισυστημική ψήφος φαίνεται ότι αψηφά το γεγονός ότι ο πάλαι ποτέ εκπρόσωπος Τύπου και πρώην βουλευτής της Χ.Α. έχει καταδικαστεί για βαρύτατα κακουργήματα. Δεν θα εξοργιζόταν η κοινή γνώμη αν κατέβαινε υποψήφιος βουλευτής, π.χ., ένας καταδικασμένος πρωτοδίκως βιαστής; Η Ξένια Κουναλάκη στην Καθημερινή για την δράση του Κασιδιάρη μέσα από τη φυλακή.